Warren Buffett: de jaren 1950 - 1956
Buffetts ogen worden geopend
Graham wrote what we call the Bible, and Warren's thinking updated it. Warren wrote the New Testament.
Warren Buffett heeft aanvankelijk helemaal geen zin om te gaan studeren: het zou enkel maar in de weg staan van zijn zakelijke activiteiten. Vader Howard drukt echter zijn wil door en Warren vertrekt naar de Wharton School of Business in Pennsylvania. Maar Buffett heeft het niet naar zijn zin op Wharton omdat hij vindt dat hij er maar weinig nuttigs opsteekt. Na twee jaar komt hij dan ook terug naar Omaha om aan de lokale universiteit verder te studeren. Na een versneld curriculum is hij dan binnen een jaar klaar met de eerste fase van zijn opleiding. In dat laatste jaar in Nebraska pakt Buffett voor het eerst een boek Benjamin Graham op. Hij leest The Intelligent Investor en Security Analysis. Later zegt hij hierover: ‘Het was alsof ik het licht zag.’ Hij is zo onder de indruk van de pennenvruchten van Graham dat hij koste wat het kost onder zijn nieuwe held wil studeren. Hij schrijft zich in voor Columbia University Business School en wordt aangenomen. Warren Buffett heeft Security Analysis dan al min of meer uit zijn hoofd geleerd.
Marge van veiligheid
Grahams kijk op beleggen verandert Warren Buffetts perspectief volledig. Voor zijn kennismaking met Ben Graham verkent hij — naar eigen zeggen zonder veel succes — het hele scala aan mogelijkheden: ‘Ik keek naar koersgrafieken en las al die technische nonsens. Daarnaast luisterde ik naar andermans beleggingstips.’ Benjamin Graham houdt zich daarentegen volledig met andere zaken bezig. Hij speelt niet in op de fantasieën van speculanten om binnen enkele maanden $10.000 om te toveren in $1.000.000. Graham is wars van trends en modeverschijnselen. Zijn centrale boodschap is het feit dat solide beleggingsuitgangspunten op termijn veel lucratiever zijn dan jachtig te speculeren. Grahams filosofie kan men in drie woorden destilleren uit The Intelligent Investor: marge van veiligheid. Een belegger moet zoeken naar een grote kloof tussen de prijs die hij betaalt voor een onderneming, en de waarde die hij terugkrijgt. De aartsvader van het waardebeleggen toont Buffett dat je het rente-op-rente-effect enkel kunt benutten wanneer je jezelf niet richt op haastig handelen. Door Grahams richtlijnen te volgen worden beleggers gestaag rijk: minder spanning voor de hobbyende speculant, maar wel een nagenoeg zekere route naar succes.
Extreem goedkope aandelen
Wanneer Warren in 1951 afstudeert aan Columbia biedt hij Graham aan om onbetaald voor zijn beleggingsvennootschap, Graham-Newman te gaan werken. Ondanks dat Warren Buffett de enige student ooit is van Ben Graham die slaagt met een 10, wijst hij het aanbod af. Buffett keert terug naar Omaha en trouwt met Susie Thompson.
Toch blijft Buffett bij Ben Graham aandringen, waarop deze alsnog zwicht. In 1954 verhuist hij daarom alsnog naar New York om voor Graham aan de slag te gaan. Graham-Newman koopt aandelen met behulp van een aantal strak omlijnde selectiecriteria. De favoriete methode van Benjamin Graham is om te speuren naar aandelen waarvan de prijs minder is dan twee derde van het werkkapitaal: extreem goedkoop dus. Bij ‘Graham-Newman’ heeft Warren Buffett drie andere bekende waardebeleggers als medewerknemers, te weten Walter Schloss, Tom Knapp en Bill Ruane.
Arbitrage
Warren Buffett krijgt bij Graham-Newman de fijne kneepjes van arbitrage onder de knie. Arbitrage is mogelijk wanneer twee vergelijkbare zaken op verschillende markten worden verkocht tegen afwijkende prijzen. Dit is feitelijk een vorm van marktinefficiëntie en arbitrageurs buiten het prijsverschil zonder — of met weinig — risico uit. Tijdens Buffetts eerste jaar ontstaat er bijvoorbeeld een prijsafwijking in de koers van Rockwood & Co, die hij vernuftig weet te exploiteren ten behoeve van de beleggers van Graham-Newman. Warren koopt aandelen in Rockwood voor $34, en verkoopt deze direct door in ruil voor $36 aan cacaobonen. Deze bonen verhandelt hij gelijk tegen een winst van $2 per aandeel. Zelf zegt Buffett hierover later het volgende: ‘Enkele weken lang was ik druk in touw met het kopen van aandelen, het verkopen van bonen, en het maken van periodieke tussenstops bij Schroeders Trust om aandelen om te wisselen in afschriften van het pakhuis. De opbrengsten waren goed, en mijn enige uitgaven waren de muntjes voor de metro’.
Terug naar Omaha
In 1956 gaan Ben Graham en Jerry Newman met pensioen. Graham biedt Buffett aan om besturend partner van de vennootschap te worden, naast Newmans zoon Mickey. Warren Buffett is gevleid maar hij voelt er weinig voor om tweede viool te spelen. Bovendien voelt hij zich niet thuis in New York en verlangt terug naar Omaha. Hij slaat het aanbod af.
Pagina 2 van 3